KŁAMSTWO BURMISTRZA GŁOSZONE PUBLICZNIE
Zarówno na stronie internetowej Urzędu Gminy Czerniejewo, jak i w publicznej wypowiedzi burmistrza Danuty G. pojawiły się kłamstwa, które w ustach wysokiego urzędnika mogą brzmieć wiarygodnie.
Dowody potwierdzające fakty w sprawie jednak pokazują, że wypowiedzi burmistrza są k ł a m s t w e m osoby publicznej, która ma problemy z zakaceptowaniem prawdy potwierdzonej wyrokami Sądu Wojewódzkiego.
Prezentujemy nagranie z publicznym kłamstwem burmistrza wygłoszonym na Seji Rady Miasta w dniu 3 września 2014 r.
oraz poniżej
fragment tożsamej z wypowiedzią, fałszywej informacji, która pojawiła się na stronie internetowej Urzędu Miasta i Gminy Czerniejewo.
Kłamstwo burmistrza dotyczy niekorzystnego dla gminy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 12 czerwca 2014 r. w którym Sąd uznał bezczynność burmistrza oraz nakazał, aby Gmina zwróciła koszty sądowe osobie która wniosła skargę.
Burmistrz Danuta G. twierdzi, że uznanie bezczynności za nierażącą to potwierdzenie, iż bezczynności nie było. Jest to oczywistym absurdem .
Z uzasadnienia Wyroku Sądu Wojewódzkiego, korzystnego dla osoby wnoszącej skargę dowiadujemy się, iż Sąd uznał bezczynność burmistrz Danuty G., uznając, że bezczynność nie miała znamion bezczynności rażącej, co nie znaczy, że jej nie było. Oznacza to, że stopień bezczynności nie był drastyczny.
Danuta G. przyznaje w prezentowanym powyżej nagraniu stanowiącym publiczną jej wypowiedź , że zasądzono zwrot kosztów sądowych, które Gmina winna zwrócić skarżącemu.
Przypuszczalenie Danuta G. myśli w dawnych kategoriach i zapomniała, że nie występuje już w roli nauczyciela prowadzącego zajęcia w szkole, na których można wmówić uczniom, że Sąd nakazuje wygranemu w procesie zwrócić koszty na rzecz przegranego.
Oczywiste jest wszystkim, że to przegrany oddaje koszty sądowe wygranemu. Tak też było w przypadku, w którym Danuta G. publicznie skłamała.
Gmina przegrywając, musiała zwrócić koszty zgodnie z wyrokiem Sądu Wojewódzkiego. (otwórz)
Podkreślany przez Danutę G. fakt umorzenia postępowania dotyczy wyłącznie nakazania burmistrzowi wydania decyzji i jest bardzo oczywisty. Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego składa się za pośrednictwem burmistrza którego skarga dotyczy.
Następnie burmistrz, powinien wraz ze swoją odpowiedzią na skargę, przekazać ją do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego do Poznania.
W omawianym przypadku, po złożeniu skargi do WSA na ręce burmistrza (5 marca 2014 r.), burmistrz wystraszył się i wydał decyzję chcąc uniknąć odpowiedzialności. Wydanie decyzji nastąpiło 26 marca 2014 r. Radca prawny gminy bronił burmistrza w czasie procesu przedstawiając właśnie taką argumentację twierdząc, że burmistrz wydał decyzję (26 marca 2014 r.) i skarga nie jest zasadna.
Sąd był innego zdania wskazując, że wydanie decyzji nastąpiło dopiero w wyniku złożonej skargi i do tego czasu burmistrz pozostawał w bezczynności, a umorzenie postepowania dotyczy wyłącznie wydanej w pośpiechu decyzji.
Logiczne jest, że Sąd nie mógł nakazać wydania już wydanej decyzji, którą burmistrz wydał po złożeniu na niego skargi, a przed terminem rozprawy która odbyła się 12 czerwca 2014 r.
Szczegóły, Wojewódzki Sąd Administracyjny wyjaśnił w uzasadnieniu Wyroku z dnia 12 czerwca 2014 r. (prezentowny poniżej).
Mamy tutaj przykład jaskrawego sterowania opinią publiczną, w której urzędnik wykorzystując dominująca funkcję, próbuje zamienić swoją porażkę w sukces, uznając przypuszczalnie swoją publiczność za upośledzoną umysłowo.
Prezentujemy treść:
- Skarga do WSA z dnia 5 marca 2014 r.
- Wyrok z dnia 12 czerwca 2014 r. wraz z pełnym uzasadnieniem opisującym przebieg wydarzeń